กุ๊ก ๒ หมายถึง น. คนทำอาหารในโรงแรมหรือภัตตาคารเป็นต้น. (อ. cook).
ดู อ้อยช้าง (๑).
ว. กึกกัก, ติด ๆ ขัด ๆ, ไม่สะดวก; เสียงดังเช่นนั้น.
ก. พูดหรือเล่นกันเงียบ ๆ; ประจบ เช่น ไปกุ๊กกิ๊กกับแม่ไม่นานก็ได้เงินมา.
[-กุตะ-] (แบบ) น. ไก่, ไก่ป่า, เช่น กุกกุฏ สังวัจฉร (ปีระกา). (ป.).
[-กุระ-] (แบบ) น. สุนัข, ลูกสุนัข, เช่น กุกกุร สังวัจฉร (ปีจอ). (ป.).
ดู รักหมู ที่ รัก ๑.
(แบบ) น. การชั่ว, การไม่ดี. (ส.; ป. กุกมฺม).